KENDİME HATIRLATMALAR

Neden bu kadar alışveriş yapmayı seviyoruz. Peki neden aldığımız her şeyden bir sure sonra sıkılıyoruz. Ben kendi adıma bunu o kadar sorgular oldum ki alışveriş yapmak bir sure sonra pişmanlığa dönüşür  oldu, almaktan zevk aldığım kadar ,aldıktan  sonra neden yaptığımı sorgular oldum. Adler’in dediği  gibi hepimizin içindeki bastırılamayan aşağılık duygusunu ,gizlemek için  en iyi yöntem bu, bu yöntem satış otoriteleri tarafından o kadar benimsenmiş ki dijital ortamda açtığımız her uygulama da ürünler dikkatimizi çekecek şekilde  düzenlenmiş durumda. Reklamlar sürekli algınızı değiştiriyor, tercih edebileceğiniz ürünleri seçerek hiç ihtiyacınız olmasa da size o ürünü aldırıyor.peki biz bu oyuna bile bile nasıl düşüyoruz . Bu da toplumda kabul edilme, ego, beğenilme isteği gibi sebeplerden kaynaklanıyor.Bir de bu ürünlere ulaşımın kolaylığı,
bir tıkla kapınızda bulabilmeniz onları çekici kılıyor fakat Bunun yanında uzun çalışma saatleri ,kendini değerli hissetmeni sağlayacak aile arkadaş ilişkilerinden yoksun kalmak ,birlikte olamadığımız gerçek dostlarımızdansa alışveriş yaparak günlük dostlar ediniyoruz. sezonu geçince de çöpe atıyoruz. Tıpkı artık insan ilişkilerinde yaptığımız gibi. Bunun kalıcı bir çözümünü bulmak mümkün müdür bilmem ama denemeye değer sanki, bir çocuğa hala sinemaya tiyatroya gidememiş bir çocuğa birlikte gitmeyi teklif etsek mesela, güzel bir kaç saat geçirsek( ailesinin izni olması kaydı ile) Ya da annesi ile yapsak bunu. Belki dünya biraz olsun değişir. Harcamadan ,gerçek anlamda  bir birikim yapabiliriz belki de insan biriktirebiliriz. Belki sizin aklınıza daha güzel fikirler gelir,  eşyalarımız için değil fikirlerimiz için birbirimizi severiz.